Sylvaner: eerherstel voor miskend talent
Sylvaner: eerherstel voor miskend talent
Door René van Heusden
Wie drinkt er vandaag de dag nog Sylvaner? Stilte. Wat ooit de populairste wijn van Alsace was, is tegenwoordig een bijna marginaal verschijnsel geworden. De cijfers spreken wat dat betreft in ieder geval schrijnend duidelijke taal. In 1970 was sylvaner nog de meest aangeplante druif in Alsace met bijna 2.600 hectare, tussen een kwart en een derde van het toenmalige totaal van 9.500 hectare. Sindsdien is Alsace fors gegroeid tot ruim 15.500 hectare, maar is tegelijkertijd de aanplant van sylvaner dramatisch afgenomen tot nog amper 1.000 hectare en een aandeel van minder dan 7 procent. Met andere woorden: een vrije val. Toch heb ik onlangs mogen ervaren dat er zeker potentieel is voor deze druif.
Assepoester
Hoe heeft dat zo ver kunnen komen? De tragiek van de in aromatisch opzicht neutrale sylvaner is dat die bijna altijd behandeld geweest is als werkpaard en meestal aangeplant in mindere terroirs. Goed voor zeer hoge opbrengsten, maar ook voor pretentieloze, schrale wijntjes. Vergelijk de sylvaner maar met Assepoester, stiefmoederlijk behandeld en als druif voor instapwijn inmiddels voorbijgestreefd door de soepelere Pinot Blanc. Staat sylvaner daarmee hetzelfde lot te wachten als de bijna compleet verdwenen chasselas? Het antwoord daarop is: nee! Er blijkt immers wel degelijk perspectief voor Sylvaner te bestaan. Niet meer kwantitatief, maar juist kwalitatief. Enige voorwaarde, om in sprookjessfeer te blijven, is dat er begripvolle prinsen zijn met de bereidheid om sluimerend talent wakker te kussen.
Eetwijn
Tijdens een recent bezoek aan Alsace werd ik op een heel aangename manier geattendeerd op het potentieel van sylvaner. Door niemand minder dan André Ostertag, een van de meest toonaangevende producenten van het gebied. Voor hem is Sylvaner le vin quotidien, de wijn voor alledag. Maar dan een dagelijkse wijn die wel heel goed moet smaken. Een maaltijdwijn vooral die goed aansluit bij de stevige Elzasser streekkeuken. Naar het motto ‘geen woorden, maar daden’ schonk hij zijn eigen Sylvaner bij een lunch in dorpsrestaurant Belle Vue in Zellwiller met totaal bevredigende boerenkost. Ik dronk die wijn bij ouderwets lekkere slakken, escargots à l’alsacienne. Lekker vet en hartig, precies waar je graag een frisse wijn zonder al teveel poespas bij drinkt. Om nog te zwijgen van andere regionale gerechten als quiche en flammekueche. Maar denk ook rustig eens aan oesters of sushi.
Gebruiksaanwijzing
Ostertag maakt zich graag sterk voor die miskende sylvaner, en hij is gelukkig lang niet de enige. De sleutel tot serieuze wijnen ligt volgens hem in beperkte opbrengsten – een principe dat voor alle druivenrassen opgaat –, rijp plukken en in het koesteren van oude stokken, vieilles vignes. Dat laatste is tegenwoordig niet meer zo moeilijk. Al jarenlang is er immers niet of nauwelijks meer sylvaner nieuw aangeplant, waardoor percelen die sinds 1970 niet gerooid zijn automatisch een hoge leeftijd hebben. Laten we nog iets niet vergeten: sylvaner wordt weliswaar niet gerekend tot de ‘edele’ druivenrassen van Alsace, maar hij is wel officieel toegestaan binnen een van de 51 Grands Crus, de Zotzenberg. Nog maar eens een bewijs dat Sylvaner op zijn best over klasse beschikt.
Vijf aanraders
Domaine Dirler-Cadé, Alsace Sylvaner Vieilles Vignes – Wijnkoperij Okhuysen
Domaine Etienne Loew, Alsace Sylvaner Vérité – Les Généreux
Domaine Ostertag, Alsace Les Vielles Vignes de Sylvaner – Sauter Wijnen
Domaine Weinbach, Alsace Sylvaner Réserve – Résidence Wijnen
Trimbach, Alsace Sylvaner – Walraven | Sax
René van Heusden